miércoles, 21 de julio de 2010

Eclipse


"Él balbucía con torpeza una respuesta, mientras forzaba la sonrisa mentirosa que brotaba a duras penas de su tristeza. Cuando aún no conocía la manera de expresar aquel sentimiento con palabras, ya sabía que la verja le ponía triste, que le daba pena y rabia, una desazón que le descomponía el cuerpo para abrirle un agujero en el centro del estómago". Almudena Grandes



Quiero decirte que no quiero,
jugar a respuestas diferentes
llenando de carreteras secundarias
mis animadas trastiendas.
Allí,donde oculto mis lagunas
mis interiores playas desiertas.
Quiero decirte que no quiero,
documentar mi vida con tus presencias
hacer comunas, vendiendo
mis principales rutas
cuando doy nombre al silencio
cuando callo, cuando ocultas.
Allí,donde avanzo en la noche
sin manos protectoras, con esencias.
Quiero decirte que no quiero,
lavar tu ropa, tus manchas
olores y pensamientos,
acariciando sonidos de libertad
bajo los lechos ardientes
de tus historias y atrevimientos.
Allí,donde mi música es arte
y camino con pies descalzos.
Me abrazo a la luna, me abrazo.

martes, 6 de julio de 2010

Portosín, cada ano, cada xullo, cada voltereta...

Un lugar máxico ó que chego cada verán. Non ten porque ser máis bonito que outros pero é o meu recuncho. Onde me solto o pelo, poño piratas lascivos, non busco complicidades nin miradas tardías,tomo café as duas da tarde e tamén a unha da mañá. Un viño con María Antonia no seu chiringuito saudando a todo viandante que ose pasar por alí. Todo é tan sencillo que asusta disfrutar sen necesidade de pensar no momento seguinte. Son unha muller natural, na que a importancia de non sucumbir ó fermoso do imposto polo mediático rumbo da vida é feliz tomando sardiñas na horta de Fran. Quixera amarrar as olas da praia, sentilas ó pechar os ollos. Dormir-me sempre cos aires encabuxados do mar de Coira. Falar por teléfono sentada no muro con zapatillas de leopardo. Non esperar nada. Non ter que sorrir nin chorar nin amedrantar a alma. Deíxame mirarme nos teus ollos, recompoñerme cada verán dos golpes do inverno. Cando fai frío..todo é tan desconxelado.
A interpretación dos soños, remarcados
volteretas doces, con cheiro a sardiña
veño, marcho, volto, móstrome
agarrando o aire coa lingua das bolboretas.
Podes quererme... eu quérote
na forma da auga.